23.10.13

Ανοιχτή προβολή και συζήτηση για το ντοκιμαντέρ Ruins από το «18 Άνω»

Στο πλαίσιο των Συλλογικών Δράσεων Κοινωνικής Αλληλεγγύης του προγράμματος απεξάρτησης «18 Ανω» διοργανώνεται προβολή του ντοκιμαντέρ Ruins/Ερείπια, για τη συγκλονιστική υπόθεση της δίωξης οροθετικών γυναικών.



 Πρόκειται για το ντοκιμαντέρ της Ζωής Μαυρουδή με θέμα την ποινικοποίηση του HIV στην Ελλάδα.
  Εξιστορείται η δίωξη των οροθετικών γυναικών, οι οποίες προσήχθησαν από την Ελληνική Αστυνομία, υπέστησαν εξαναγκαστικούς ελέγχους για ΗΙV, προφυλακίστηκαν για κακούργημα και διαπομπεύτηκαν, όταν οι φωτογραφίες και τα προσωπικά τους δεδομένα δημοσιοποιήθηκαν στα μέσα ενημέρωσης, λίγες μέρες πριν από τις εθνικές εκλογές της 6ης Μαΐου 2012.

Μια ενδιαφέρουσα διάλεξη του Nikolas Rose για τη φύση της ψυχικής ασθένειας


19.10.13

Συνέδριο για την έρευνα στα νέα media στο Ρέθυμνο, 21 Οκτωβρίου


Τη Δευτέρα, 21η Οκτωβρίου 2013 στον χώρο του ΞΕΝΙΑ στο Ρέθυμνο, θα διεξαχθεί το συνέδριο με τίτλο "Global perspectives on digital media research: Μethodological approaches and data analyses" με υπεύθυνους τους διδάσκοντες του Πανεπιστημίου Κρήτης, Μανώλη Δαφέρμο και Σοφία Τριλίβα.Η έναρξη θα γίνει στις 9.00 π.μ. Τις επόμενες μέρες θα ακολουθήσει κλειστό workshop.
Για το πρόγραμμα κλικάρετε Εδώ

13.10.13

Mikhail Kosenko: Καταδικάζεται σε αναγκαστική ψυχιατρική θεραπεία επειδή συμμετείχε σε διαδηλώσεις ενάντια στον Πούτιν



  Τελικά η απάνθρωπη χρήση της ψυχιατρικής ίσως δεν είναι ακόμα παρελθόν όπως θέλουν να πιστεύουν οι περισσότεροι επαγγελματίες ψυχικής υγείας. Η ψυχιατρική παραμένει ακόμα ένας από τους πιο συχνούς μηχανισμούς πειθάρχισης στις εκάστοτε δομές εξουσίας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η πρόσφατη ιστορία του  Mikhail Kosenko που καταδικάστηκε σε επ' αόριστον αναγκαστική ψυχιατρική θεραπεία για ξυλοδαρμό αστυνομικού κατά τις περσινές διαδηλώσεις ενάντια στον Πούτιν. Αν και ο αστυνομικός δεν τον αναγνώρισε και η επίσημη απόφαση αφορά "την πρόκληση σε μαζικες διαδηλώσεις" οι ακτιβιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων θεωρούν ότι η απόφαση αυτή αποτελεί προσπάθεια να διωχθεί η πολιτική διαφωνία όπως ακριβώς συνέβαινε και στη Σοβιετική Ένωση με την ψυχιατρικής φύσης δίωξη των αντιφρονούντων. Ο Kosenko έπασχε από ψυχιατρική διαταραχή εξαιτίας ενός τραύματος κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας αλλά για παραπάνω από 10 χρόνια δεν είχε παραβεί τον νόμο. Η δίωξη του είναι καθαρά πολιτική στην ελεύθερη "δημοκρατική" Ρωσία.

Για περισσότερες πληροφορίες βλ. εδώ

12.10.13

11.10.13

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ/ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΥΓΕΙΑΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, 11 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2013, 11πμ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΛΗΣΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΚΡΑΤΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ ΤΩΝ ΨΥΧΙΚΑ ΠΑΣΧΟΝΤΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΔΙΩΞΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟ ΥΓΕΙΑΣ

  
  Καλούμε όλους, χρήστες/λήπτες των υπηρεσιών, οικογένειες, λειτουργούς ψυχικής υγείας στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα, σωματεία εργαζομένων στην ψυχική υγεία και όλες τις ενδιαφερόμενες συλλογικότητες, σε συγκέντρωση/διαδήλωση έξω από το Υπουργείο Υγείας (Αριστοτέλους 17), την Παρασκευή, 11/10/2013, ώρα 11 πμ, ενάντια στην πρωτοφανώς βάναυση μεταχείριση των ψυχικά πασχόντων και γενικά των ατόμων που έχουν ανάγκη ψυχοκοινωνικής φροντίδας, περίθαλψης και φιλοξενίας, που συνιστά η παρακράτηση υψηλού ποσοστού επί της σύνταξής τους, προκειμένου να συνεχίσουν να τυγχάνουν αυτής της φιλοξενίας ή φροντίδας, αλλιώς θα πεταχτούν στο δρόμο.

  Όπως είναι γνωστό, οι διαδικασίες και οι προετοιμασίες για την έναρξη υλοποίησης της παρακράτησης στις μονάδες του δημοσίου έχουν προχωρήσει (κατ΄ αρχήν, από το ΙΚΑ) και η εφαρμογή του μέτρου μπορεί να γίνει ανά πάσα στιγμή και μάλιστα αιφνιδιαστικά. Και σύμφωνα με άλλο νόμο που έχει ψηφιστεί, έπεται η επίσημη (και όχι απλώς άτυπη, όπως μέχρι τώρα) εφαρμογή της στις αντίστοιχες μονάδες του ιδιωτικού «μη κερδοσκοπικού» τομέα.

  Η παρακράτηση προβλέπει κυριολεκτικό ξεζούμισμα των φιλοξενουμένων στις δομές, σε ποσοστό, ανάλογα με το ύψος της σύνταξης, που ξεκινά από 40% και φτάνει μέχρι 80%. Αυτή η παρακράτηση, ούτως ή άλλως αυθαίρετη και ληστρική, δεν γίνεται για βελτίωση, έστω και προσχηματικά, της φροντίδας τους, αλλά προορίζεται ν΄ αντικαθιστά ισόποσα τμήμα του προϋπολογισμού της εκάστοτε μονάδας φροντίδας/φιλοξενίας. Προβλέπεται, μάλιστα, η αναδρομική παρακράτηση από την ημερομηνία που ψηφίστηκε ο σχετικός νόμος, το 2011. Πρόκειται, ουσιαστικά, για ιδιωτικοποίηση του δημοσίου με μια και μόνη κίνηση: τον εκβιαστικό εξαναγκασμό των περιθαλπόμενων/φιλοξενουμένων να πληρώνουν, και μάλιστα αδρά, για τις παρεχόμενες υπηρεσίες.

  Εχει ζητηθεί συνάντηση εκπροσώπων των άμεσα ενδιαφερομένων, ληπτών των υπηρεσιών, οικογενειών, λειτουργών ψυχικής υγείας, σωματείων εργαζομένων με την αρμόδια επί θεμάτων ψυχικής υγείας υφυπουργό κ. Ζέττα Μακρή, 


ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΥΓΕΙΑΣ
ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, 11/10/2013, ώρα 11 πμ.
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ, 
ΛΗΠΤΩΝ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΚΡΑΤΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ ΤΩΝ ΨΥΧΙΚΑ ΠΑΣΧΟΝΤΩΝ 

6.10.13

Επιστημονικά Δεδομένα

 Άλλη μία τουφεκιά ανοησίας από ελληνικό  ενημερωτικό site...

"Πώς τα αδέλφια επηρεάζουν τις πιθανότητες ομοφυλοφιλίας

Τι αναφέρει η έρευνα από το πανεπιστήμιο Brock του Οντάριο

Όσο περισσότερους μεγαλύτερους αδερφούς έχει ένας άντρας, τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες να είναι ομοφυλόφιλος.

Αυτό τουλάχιστον ισχυρίζονται καναδοί ερευνητές από το πανεπιστήμιο Brock του Οντάριο, οι οποίοι τονίζουν ότι αυτό δεν έχει να κάνει με τον τρόπο που μεγαλώνει κανείς, αλλά έχει βάσεις στη βιολογία του ατόμου.

Σε μια μελέτη συγκέντρωσαν δεδομένα από 1.000 άντρες, συμπεριλαμβανομένων κάποιων που είχαν υιοθετηθεί ή μεγαλώσει με θετά αδέρφια. Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι οι πιθανότητες να είναι κανείς ομοφυλόφιλος ήταν περισσότερες όταν κάποιος είχε αδερφούς εξ αίματος.

Τα θετά αδέρφια δε φάνηκε να επηρεάζουν τα δεδομένα.

Κάθε μεγαλύτερος αδερφός αύξανε τις πιθανότητες ομοφυλοφιλίας του επόμενου κατά ένα τρίτο.

Αυτό, γράφει η Daily Mail, σημαίνει ότι αν ο πρωτότοκος γιος έχει 3% πιθανότητες να είναι ομοφυλόφιλος, το ποσοστό αυτό για τον επόμενο ανεβαίνει στο 4%.

Στους επόμενους οι πιθανότητες αυτές αυξάνονται." 
Από: newsbeast.gr

4.10.13

Ενδοσχολική βία: Η ψυχολογικοποίηση στην εκπαίδευση



 Εισήγηση του Αναπλ. Καθηγητή Ψυχολογίας Α.Π.Θ Κ. Μπαϊρακτάρη στην ημερίδα "Σχολεία Συνεργατικής Μάθησης και Πρόληψης" που διοργάνωσε το Τμήμα Ψυχολογίας Α.Π.Θ σε συνεργασία με τους Δήμους Θεσσαλονίκης και Νεάπολης Συκεών.

 Η περίληψη της εισήγησης από τον Κ. Μπαϊρακτάρη:

  Σε περίοδο βίαιης ανακατανομής του πλούτου (καπιταλιστική κρίση) οι εργαζόμενοι που παράγουν τον πλούτο οδηγούνται στην οικονομική εξαθλίωση για να διασφαλιστούν τα υπερκέρδη των καπιταλιστών. Η οικονομική εξόντωση και η κοινωνική εξαθλίωση του λαού αποτελούν συνειδητή επιλογή των εσωτερικών και εξωτερικών τροϊκανών. Τα πλήγματα στην Υγεία, στην Παιδεία και στον Κοινωνικό Τομέα δεν είναι συνέπειες μιας λαθεμένης πολιτικής, αλλά αποτέλεσμα μιας συνειδητής πολιτικής επιλογής από το κυρίαρχο οικονομικό και πολιτικό σύστημα.

  Σε αυτό το πλαίσιο και ο χώρος της Παιδείας και της Μόρφωσης του λαού, για να προσαρμοστεί ολοκληρωτικά, θα πρέπει να ελεγχθεί απόλυτα.

  Η κατασκευή μηχανισμών κοινωνικού ελέγχου στην Εκπαίδευση (π.χ. Παρατηρητήρια, Προληπτικά Προγράμματα) είναι εργαλεία που αποσκοπούν στην συμμόρφωση και υποταγή του πιο ζωντανού και δημιουργικού μέρους της ελληνικής κοινωνίας, των νέων, στο κυρίαρχο σύστημα.Η νομιμοποίησή αυτών των μηχανισμών καταστολής και κοινωνικού ελέγχου επιτυγχάνεται μέσα από την συρρίκνωση των "ασυμμόρφωτων μαθητών" σε προβληματικούς / μη φυσιολογικούς / μη κανονικούς. Η Ψυχιατρική και η Ψυχολογία καλούνται να νομιμοποιήσουν επιστημονικά την τεχνητή παθολογικοποίηση των μαθητών και του σχολείου. Έτσι διεισδύουν ως ειδικοί στο σχολείο με το πρόσχημα της πρόληψης.Ο Παιδαγωγός εκτοπίζεται από το φυσικό του χώρο, συρρικνώνεται σε άβουλο όργανο εφαρμογής ενός εκ των άνω επιβαλλόμενου αναλυτικού προγράμματος, μετατρέπεται σε "ανιχνευτή προβληματικών συμπεριφορών" και αντικαθίσταται από τον ειδικό στην διαχείριση των "προβληματικών" μαθητών και εκπαιδευτικών. Ένα πολιτικό- κοινωνικό και κατ' εξοχήν παιδαγωγικό ζήτημα μετατρέπεται σε ατομικό ψυχολογικό πρόβλημα. Ο Ψυχίατρος και ο Ψυχολόγος για να νομιμοποιήσουν την παρουσία τους σε έναν χώρο στον οποίο δεν έχουν καμία απολύτως θέση, κατασκευάζουν τις προϋποθέσεις της εισβολής τους στο σχολικό περιβάλλον, μετατρέποντας μαθητές, εκπαιδευτικούς αλλά και γονείς σε εν δυνάμει προβληματικούς.