Το
άρθρο αυτό αποσκοπεί να συμβάλλει στην προβληματική που αναπτύσσεται μεταξύ
άρθρων του περιοδικού για την κρίση στην ψυχολογία ή/και ψυχοπαθολογία και τον
ρόλο του “ψυ-ειδικού”. Η συγκεκριμένη συνεισφορά του είναι η περιληπτική
παρουσίαση συγκεκριμένων “θεραπευτικών” προοπτικών και κινημάτων ανά τον κόσμο
(λόγω πρόσβασης ιδίως τον αγγλόφωνο) που εμπνέονται από μια κριτική σκοπιά και
δίνουν έμφαση στην αυτοβοήθεια, την απο-παθολογικοποίηση, την κριτική
συνειδητοποίηση, την πολιτισμική τοποθέτηση/πλαισίωση του ατόμου, το διάλογο
και τη συνεργασία σε δίκτυα, ενάντια στην αυθεντία ενός ειδικού που
(εγ)καλείται να θεραπεύσει ατομικά “συμπτώματα”…
Γιώργος
Κεσίσογλου
Η συνέχεια στην έντυπη έκδοση του Radicalμα.
